Eksperymenty małe i duże – czyli kolejne doświadczenia w ramach projektu świetlicowego.
Samodmuchające się balony.
Wprowadzenie do fascynującego świata nauki często zaczyna się od ciekawych, praktycznych eksperymentów. Podczas jednych z zajęć świetlicowych uczniowie mogli zobaczyć ,,żywą magię” czyli, jak nadmuchać balon za pomocą sody oczyszczonej i octu – za pomocą prostego, ale porywającego eksperymentu, który demonstruje podstawy chemii.
Jak działa ten eksperyment?
Gdy soda oczyszczona łączy się z octem (kwasem octowym), zachodzi reakcja chemiczna, która powoduje powstanie dwutlenku węgla. Działa to na zasadzie neutralizacji kwasu przez zasadę, gdzie jednym z produktów jest gaz. To trochę trudne dla drugo i trzecioklasistów, natomiast samo przeprowadzenie zajęć – to była sama przyjemność.
Do przeprowadzenia eksperymentu młodzi chemicy potrzebowali następujących rzeczy: balon, butelka, soda oczyszczona, ocet, lejek - żeby łatwo wsypać sodkę do balonu.
Do balonu wsypaliśmy 2-3 łyżeczki sody, a do butelki wlaliśmy ok. 1/3 octu. Następnie uczniowie z niewielką pomocą nauczyciela założyli balon na butelkę i…. podnieśli balon, a zawarta w nim soda wsypała się do octu. I zaczęła się „magia” - balon zaczął się nadmuchiwać! Był to rezultat reakcji chemicznej między sodą a octem, która tworzyła dwutlenek węgla. Gaz ten nie miał dokąd uciec, więc uciekał do balonu, powodując jego nadmuchanie.
Eksperyment z Nurkującą Strzykawką.
To fascynujące doświadczenie pozwoliło zrozumieć uczniom, jak działa ciśnienie atmosferyczne oraz wypór Archimedesa. Wykorzystaliśmy strzykawkę, wodę i plastelinę, aby stworzyć efektowną rakietę nurkującą.
Aby uczniowie mogli wykonać to ,,trudne doświadczenie” potrzebne były następujące składniki:
Plastikowa butelka (np. po napoju gazowanym), strzykawka (5 ml lub większa), plastelina, woda.
Uczniowie oblepiali strzykawkę plasteliną, następnie delikatnie wkładali ją do butelki wypełnianej wodą (jeżeli nie była „wyśrodkowana” panie pomagały ustabilizować ,,rakietę”) . Po zakręceniu butelki należało mocno ścisnąć butelkę, żeby uruchomić rakietę. Różnica polegała jednak na tym, że nasza rakieta nie leciała w dół, tylko opadała na dno. Po ,,puszczeniu” butelki rakieta z powrotem leciała do góry. Oznacza to, że kiedy uczniowie ściskali butelkę, zwiększało się ciśnienie wewnątrz niej. W luźny sposób i poprzez zabawę młodzi fizycy poznali działania prawa Archimedesa, które mówi, że ciało zanurzone w cieczy otrzymuje wypór równy ciężarowi wypartej cieczy.
Eksperyment z pływającą górą lodową.
To interesujące doświadczenie, które ilustrowało zjawisko pływalności lodu. W tym eksperymencie część góry lodowej była pod wodą, a mniejsza część wystaje ponad powierzchnię wody. Uczniowie podczas zajęć świetlicowych mogli się zapoznać z doświadczeniem/ obserwowaniem zjawiska ,,góry lodowej”. Wcześniej została zamrożona woda w pojemniku plastikowym, specjalnie zabarwiona na niebiesko – dla lepszego efektu.
Kiedy nauczyciel włożył „górę lodową” do miski z wodą, uczniowie mogli zaobserwować, że część lodu, która była pod wodą, była niewidoczna, ale nadal wpływa na pływalność całej góry lodowej, natomiast mniejsza część, która wystawała, była widoczna i stanowiła tylko niewielki ułamek całkowitej masy góry lodowej.
Młodzi obserwatorzy stwierdzili, że rzeczywiście pasażerowie „Titanica” widzieli tylko mała pływającą krę, a nie ogromną górę lodową.
